Γράμμα στον Vincent Van Gogh
Αγαπημένε μου Vincent,
Είσαι ο λόγος που ξεκίνησα να ασχολούμαι με την τέχνη, η αιτία να αγαπήσω τη ζωγραφική και να εκτιμήσω την ψυχική λύτρωση που προσφέρει. Ήταν τα ηλιοτρόπια με το φωτεινό χρώμα τους ο λόγος να θέλω να εξερευνήσω την ψυχή σου, να μάθω για εσένα και όλα αυτά που έκρυβες μέσα σου και τα ξέσπαγες σε καμβάδες με φωτεινά χρώματα και τοπία. Ποιοι ήταν εκείνοι οι φόβοι σου που τόσο διακαώς πάλευες να ξορκίσεις;
Διάβασα για τη ζωή σου και για όλες σου τις απογοητεύσεις, συγκινήθηκα από την προσπάθειά σου να εκτιμηθείς για την τέχνη σου όσο βρισκόσουν στη ζωή, με λυπηρό αποτέλεσμα όμως αφού μόνο ένας πίνακάς σου πουλήθηκε όσο βρισκόσουν σε αυτή. Με συντάραξε αυτό το βίαιο φευγιό σου από τον κόσμο και εκείνη η κατάθλιψη η κακούργα που σε ώθησε να τελειώσεις τη ζωή σου τόσο άδοξα και μάταια.
Θα ήθελα να ξέρεις πως κάτω από το σκληρό βλέμμα και την αδιαπέραστη ματιά διέκρινα μία ψυχή που μέσα από την τέχνη ξεσπούσε και λυτρωνόταν.
Η φύση αποτυπώθηκε τόσο πιστά στους πίνακές σου, προσπαθούσες τόσο λιτά και συνάμα τόσο περίτεχνα να αναπαραστήσεις τη μαγεία ενός τοπίου, την ομορφιά ενός λουλουδιού, μία καθημερινή στιγμή στη ζωή ενός ανθρώπου. Εκείνη την ομορφιά της νύχτας που ως παθιασμένος καλλιτέχνης θα είχες αισθανθεί κοιτώντας την ασύλληπτη ομορφιά των αστεριών και τη δική τους απεραντοσύνη μπροστά στη δική μας ύπαρξη. Με μία απλότητα που τελικά κρύβει περισσότερη μαγεία από το πολύπλοκο και το υπερφορτωμένο.
Η σύντομη αυτή ζωή μπορεί να κάνει θνητούς και αθάνατους ταυτόχρονα. Στη σύντομη ζωή σου πρόλαβες να δημιουργήσεις πίνακες τόσο απλούς και μοναδικούς που ήταν αυτοί που με εισήγαγαν στον μαγικό κόσμο της τέχνης. Λυπάμαι για τις στερήσεις και τον πόνο που σου προκάλεσε η μοναξιά και ο έρωτας, αλλά έχω καταλήξει πια να πιστεύω πως ο πόνος και οι δυσκολίες είναι σύμφυτες με τη ζωή των σπουδαίων δημιουργών.
Σε ευχαριστώ για την αρμονία που χάρισαν στην ψυχή μου η Έναστρη Νύχτα, τα Ηλιοτρόπια και το Δωμάτιο του καλλιτέχνη.
Αν υπάρχει κάτι μετά από το φευγιό μας από τη ζωή αυτή, εύχομαι να είναι όμορφο και να ανταποδίδει κάθε επίγεια στέρηση μέχρι τελευταίας ρανίδας. Ελπίζω να ζωγραφίζεις εκεί ψηλά και να έχεις πάντα δίπλα σου τις μπογιές, τα πινέλα και τα καβαλέτα σου.
Σε ευχαριστώ…
