«Η Μουγγή Καμπάνα» στο θέατρο Μπέλλος
- tempo team
- ΤΕΧΝΕΣ & ΘΕΑΜΑΤΑ
Πρεμιέρα θα κάνει την 1η Απριλίου η παράσταση «Μουγγή Καμπάνα» του Θανάση Τριαρίδη στο θέατρο Μπέλλος. Το έργο ανεβάζει η ομάδα RODEZ και θα παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00.
Είναι μια παράσταση ιδιαίτερη, με τέσσερις ηθοποιούς συνεχώς επί σκηνής, που θα έχουν εργαλεία το σώμα και τη φωνή τους. Ξεχωριστή είναι επίσης και η μουσική, αφού έχει επηρεαστεί από δημοτικά τραγούδια, μοιρολόγια και εκκλησιαστικούς ύμνους.
Σε μια απέραντη έρημη πολιτεία στέκεται μια αλλόκοτη εκκλησία με μια τεράστια, ακόμη πιο αλλόκοτη, σκοτεινή καμπάνα που έχει το χρώμα του σκοτωμένου αίματος. Όσο κι αν τραβάς τη γλώσσα της κανένας ήχος δεν βγαίνει πια.
Όλα ξεκίνησαν το 1191 μετά τον Χριστό, κι ακόμα συνεχίζουν. Το χωριό της Ευλογιάς ήταν για αιώνες ο «Παράδεισος», όμως μια γενοκτονία, που βρίσκει ένοχους τους κατοίκους της, κάνει το Στόμα του Θεού να πάψει.
Το ξέσπασμα του λιμού που μετατρέπεται σε επιδημία είναι το μόνο που τους αναγκάζει να ψάξουν τον τρόπο για να επανορθώσουν και να επιστρέψουν στην εποχή της ευμάρειας.
Η ομάδα προσπάθησε να δημιουργήσει μια «χειροποίητη» παράσταση η οποία θα εξετάσει τις βασικές θεματικές του έργου: Πώς επηρεάζεται κάποιος όταν αναλαμβάνει εξουσία, πώς μια κοινωνία υποδέχεται τους πρόσφυγες, πώς αντιμετωπίζουν οι πολίτες το ξέσπασμα μιας επιδημίας και τελικά πώς χωράει μέσα σε αυτά η αλληλεγγύη και η ενσυναίσθηση.
Λίγα λόγια για την ομάδα Rodez
Η ομάδα Rodez δημιουργήθηκε το 2019 κι ο πυρήνας της αποτελείται από τέσσερα άτομα. Την Ηλέκτρα Σαρρή, την Ανθή Σαββάκη, τον Μάριο Κρητικόπουλο και τη Σόνια Καλαϊτζίδου, απόφοιτοι/ες του Θεάτρου Τέχνης από την ίδια τάξη του 2017.
Το όνομα της ομάδας το δανείστηκαν από μια μικρή πόλη της νότιας Γαλλίας όπου νοσηλεύτηκε τα τελευταία του χρόνια ο Αντονέν Αρτώ. Στην ψυχιατρική κλινική της Rodez, υποβλήθηκε σε αμέτρητα και ισχυρά ηλεκτροσόκ. Εκεί έζησε την πιο οδυνηρή, απεγνωσμένη και ταυτόχρονα την πιο παραγωγική περίοδο της ζωής του.
Η Rodez του Αρτώ θυμίζει, συνεχώς, πως δεν υπάρχει ομορφιά χωρίς ασχήμια, όπως δεν υπάρχει δημιουργία χωρίς προσωπική θυσία. Πέντε χρόνια μετά τη δημιουργία της ομάδας, οι συντελεστές έχουν αναπτύξει, σιγά σιγά, ένα δίκτυο συνεργατών που επιστρέφει ή ανανεώνεται, δοκιμάζονται σε όλα τα στάδια της δημιουργίας μιας παράσταση, διατηρώντας τον συνεχή διάλογο μέσα στην ομάδα.
