Η Ελλάδα αντιμέτωπη με την οικογενειοκρατία
Τεχνηέντως και τελείως προσχηματικά, ακόμη και οι ίδιοι οι κυβερνώντες αβίαστα μιλούν για λαό θυμωμένο, ενώ η αλήθεια είναι πως είναι εξοργισμένος και εξαγριωμένος και κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τι μπορεί να συμβεί στη θέα βουλευτών, ειδικά των δύο μεγάλων κομμάτων. Και είναι φυσικό, αφού μέσα σε ένα χρόνο ήρθαν τα πάνω-κάτω και μάλιστα αδικαιολόγητα.
Ας μη βιαστεί κάποιος να πει πως αιτία είναι η κρίση, γιατί θα ‘χει μεγάλο λάθος. Η χώρα μας βγαίνοντας από τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο και στη συνέχεια από τον εμφύλιο είχε ανάγκη από ειρήνη. Ήθελε την ηρεμία εκείνη, που είναι απαραίτητη για τον καθένα να ζήσει με την οικογένειά του και να προκόψει. Όμως εδώ έγινε ένα λάθος, που έρχεται από παλιά: Δεν καταφέραμε να ξεφύγουμε από το σφιχταγκάλιασμα της κατεστημένης εξουσίας, που πλανιέται σαν φάντασμα πάνω από τη χώρα μας, λες και είναι νομοτελειακό να ‘χουμε δυνάστες.
Τώρα ίσως το βλέπουμε καλύτερα από ποτέ, αλλά η οικογενειοκρατία έχει θεριέψει, έχει ριζώσει καλά και έχει απλωθεί σε όλο το εύρος της κοινωνίας τόσο πολύ, που γίνεσαι γραφικός αν πεις αλήθειες. Αυτό είναι προδήλως φανερό, αν παρατηρήσεις την στάση των Μ.Μ.Ε., που απεικονίζουν με σαφήνεια και γλαφυρότητα την απόλυτη διαπλοκή της εξουσίας με τις επιχειρήσεις και γενικότερα την ελίτ του πλούτου. Όμως η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί πια, έχει γίνει προβλέψιμη και προκλητικά φανερή, ώστε γίνεται αντιληπτή από όλους...
Δεν ξέρω αν αυτές οι οικογένειες έδωσαν κάποτε κάτι στον τόπο μας, όμως ένα είναι βέβαιο: Πως έκαναν τις διάφορες συμφωνίες εντός και εκτός, που σαν αποτέλεσμα είχαν να μας φέρουν στη σημερινή δύσκολη κατάσταση. Αυτοί έφεραν τον εμφύλιο και κατά διαβολική σύμπτωση η ίδια οικογένεια μας έφερε τον Διεθνή Τοκογλύφο, που αν δούμε το μνημόνιο με ρεαλισμό και τετράγωνη λογική θα αντιληφθούμε πως ήρθε όχι για τρία χρόνια, όπως μας λένε, αλλά για πάντα!
Συνεπώς, αν θέλουμε να δούμε τους κόπους μας να πιάνουν τόπο και εμείς να ξεφύγουμε από τη μιζέρια, θα πρέπει να απελευθερωθούμε από αυτούς τους ανθρώπους. Λύσεις με αυτούς, οι οποίοι μάλιστα καθημερινά μας γεμίζουν ψέματα, είναι αδύνατον να υπάρξουν. Αυτό γίνεται αντιληπτό και από τον πιο αδαή αν ρίξει μια ματιά στο μνημόνιο. Τόσο προδοτικούς όρους, ούτε στην κατοχή δεν υπέγραψαν οι εγκάθετοι δοσίλογοι των Γερμανών. Ο μοναδικός τρόπος για να ξεφύγουμε από την φτώχεια στην οποία μας οδηγούν, είναι να διώξουμε όλους αυτούς τους απάνθρωπους και ανάλγητους τύπους της παγκοσμιοποίησης, που δραστηριοποιούνται γύρω από αυτές τις οικογένειες. Όσο γρηγορότερα τους διώξουμε, τόσο ευκολότερα και γρηγορότερα θα επαναφέρουμε τη χώρα μας στις καλύτερες μέρες…